Όταν ήμουν μικρή μια απορία είχα μόνο “Πως έφτασε το φεγγάρι τόσο ψηλά και πως είναι τόσο φωτεινό;”
Η γιαγιά μου, μου απαντούσε πως το φεγγάρι είναι μια χριστουγεννιάτικη μπάλα που κάποιος την πέταξε και έφτασε εκεί ψηλά. Μετά μεγάλωσα και τα βιβλία έλεγαν άλλα για το φεγγάρι. Αλλά, τελικώς πριν λίγα χρόνια κατάλαβα ότι ούτε η γιαγιά μου, αλλά ούτε και τα βιβλία ήξεραν την πραγματική αλήθεια για το φεγγάρι.
Μην ανησυχείτε όμως θα σας ενημερώσω ακριβώς τι συμβαίνει και θα καταλάβετε. Εμείς λοιπόν όταν ήμασταν μικρά παιδιά, στολίζαμε για τα Χριστούγεννα κάθε χρόνο του Αγίου Νικολάου. Νομίζω και οι περισσότεροι κοζανίτες, τότε στόλιζαν. Ήταν η έναρξη των χριστουγεννιάτικων εορτών. Όσο περνούσαν όμως τα χρόνια οι Άγιοι που κήρυτταν την έναρξη των χριστουγεννιάτικων εορτών όλο και άλλαζαν.
Από τον Άγιο Νικόλαο, περάσαμε στη γιορτή της Αγίας Αικατερίνης και στολίζαμε στις 25 Νοεμβρίου, για να χαρούμε λίγο παραπάνω τα Χριστούγεννα βρε αδερφέ. Μετά η Αγία Αικατερίνη, έδωσε της θέση της στους Αρχάγγελους Μιχαήλ και Γαβριήλ και στολίζαμε στις 8 Νοέμβρη, γιατί να μωρέ για τα παιδιά, για να χαρούν λίγο περισσότερο τα Χριστούγεννα. Οι Αρχάγγελλοι με το πέρασμα των χρόνων έδωσαν τη θέση τους στον Άγιο Δημήτριο, και στις 26 Οκτωβρίου κατεβάζαμε το δέντρο, μιας και οι βιτρίνες είχαν ήδη ξεκινήσει το στολισμό τους από της Αγίας Πελαγίας στις 8 Οκτωβρίου και τελικώς απ’ ότι βλέπω υπάρχουν αρκετοί που ξεκινούν τις προετοιμασίες για τον στολισμό τον Σεπτέμβριο, από την ημέρα των Αγίων Σαράντα Παρθένων την 1η Σεπτεμβρίου μέχρι την ημέρα του Αγίου Στρατονίκου στις 30 Σεπτεμβρίου. Ο καθένας κατά την προτίμησή του. Και αφού μάθατε όλες τις γιορτές ας συνεχίσω παρακάτω. Έτσι λοιπόν έκανε και ο νέος μας γείτονας, ο κύριος Παναγιώτης ο οποίος λάτρευε τα Χριστούγεννα και ξεκινούσε τις προετοιμασίες του στολισμού από τον Δεκαπενταύγουστο. Ο κύριος Παναγιώτης είχε μεγαλώσει στην Αμερική και μας έλεγε ότι στην Αμερική στολίζουν πολύ ωραία, όχι όπως εδώ στην Ελλάδα που στολίζουν απλά.
Μα πόσο απλά στολίζουν εδώ; αναρωτιόμουν, αφού η κυρία Δέσποινα απέναντι μόνο αληθινό καρουζέλ δεν κρέμασε στο μπαλκόνι της. Κατά τα άλλα δεν διαφέρει σε τίποτα από ένα συνηθισμένο λούνα παρκ, κοινώς νιάημερο…Και δεν ήταν μόνο η κυρία Δέσποινα, πολλοί είναι εκείνοι που στολίζουν τα μπαλκόνια τους λες και δεν υπάρχει αύριο και θα εξαφανιστούν τα φωτάκια από τον κόσμο. Εκτός κι αν πιστεύουν πως αν υπάρχει Αη Βασίλης πρέπει να βρει το σπίτι τους από τα φωτάκια στο μπαλκόνι.
Ο κύριος Παναγιώτης που λέτε με πολύ υπομονή άρχισε να κρεμάει φωτάκια με μεγάλη επιμέλεια. Και από τον Δεκαπενταύγουστο, τελείωσε τον στολισμό, της Αγίας Αικατερίνης. Τότε κάλεσε όλους τους γνωστούς και φίλους, όλους τους γείτονες και τους κατοίκους των περιχώρων για να φωταγωγήσει το σπίτι του.
Σε όλες τις άλλες πόλεις οι κάτοικοι περίμεναν την φωταγώγηση του Δέντρου στην πλατεία, και στη δική μας όλοι περίμεναν τη φωταγώγηση του σπιτιού του κ. Παναγιώτη. Κι έτσι δημιουργήθηκε το φεγγάρι. Ο κύριος Παναγιώτης πάτησε το κουμπί και η νύχτα έγινε μέρα στη γειτονιά μας, αλλά και σε ολόκληρη την πόλη. Και με το που άναψαν τα φωτάκια, η ηλεκτρική ενέργεια έκανε αυτό που θα ονομάζαμε «το θαύμα της».Το σπίτι του κυρίου Παναγιώτη έκανε έναν εκκωφαντικό ήχο, σαν να εκτοξεύεται πύραυλος και αμέσως μετά εκτοξεύθηκε ολόκληρο. Ποιο Challenger; Ποιό Απόλλων 13, 11 και 1 μαζί;
Το σπίτι του κυρίου Παναγιώτη σηκώθηκε ολόκληρο μαζί με το οικόπεδο και έστειλε το φεγγάρι σε άλλον γαλαξία. Το φεγγάρι που είχαμε γνωρίσει μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν μέχρι τότε μια θαμπή μπάλα. Έτσι λοιπόν το σπίτι του κυρίου Παναγιώτη πήρε τη θέση του φεγγαριού και έμεινε εκεί να αιωρείται για πάντα. Γι αυτό σας λέω μην πιστεύεται στο τι λένε οι επιστήμονες για το φεγγάρι. Το φεγγάρι αντικαταστάθηκε από το ολοφώτιστο σπίτι του γείτονά μας, το οποίο με αυτά που βλέπω να στολίζουν τώρα τελευταία, πιστεύω ότι σύντομα θα αντικατασταθεί από ένα ακόμη πιο φωτισμένο σπίτι. Έχω κάποια στο μυαλό μου είναι η αλήθεια. Γι αυτό συγκρατηθείτε κάποιοι με τα φωτάκια. Δεν είστε τώρα να μένετε άστεγοι.
