Όσα μπορούν να χωρέσουν σε μια βόλτα, τόσα χρώματα που δε τα χορταίνει το μάτι, πόσες κρυμμένες ομορφιές είχες…
Μικροί παράδεισοι χαμένοι μέσα στο γκρίζο σου. Ένας περίπατος στα σοκάκια σου φτάνει για να προδοθεί η αριστοκρατική σου καταγωγή που έρχεται σε αντίθεση με τα νεόκτιστα πολυόροφα δίπλα σου. Το σκηνικό πιο όμορφο από ποτέ, άνοιξη όλη η πλάση ανθισμένη και εσύ να άφηνεσαι στη φύση να σε ζωγραφίζει με χρωματιστά πινέλα στα χέρια της. Δεν φτάνουν τόσα κλικ για να σε απαθανατίσουν στα καλύτερα σου.
Χρόνια είχα να σε περπατήσω τόσο και μετά από τόσα βήματα φέτος σ’αγάπησα λιγάκι περισσότερο. Σε αδίκησα και εσύ μου απέδειξες πως δεν είσαι η ίδια πάντοτε, αν θέλεις φοράς τα καλά σου και δε μοιάζεις με καμιά.
Φωτογραφίες Κατερίνα Παπαστεργίου
