Θυμάμαι στα πρώτα μου δημοσιογραφικά βήματα είχα γράψει για νέους που δεν θέλουν να ασχοληθούν με την ελληνική γη. Σήμερα που ο τόπος μου έχει ανάγκη, περισσότερο από ποτέ, τη δημιουργία ενός ασφαλούς παραγωγικού μοντέλου, βλέπω να μένει στάσιμο το γεωργικό και επιχειρηματικό μοντέλο των νέων.
Θετικά τα όποια προγράμματα της Ευρώπης για την ενίσχυση των νέων αλλά πάντα μιλάμε για την ενίσχυση και όχι για την δημιουργία κερδοφορίας.
Ας πούμε λοιπόν ότι πίνεις καφέ με έναν φίλο σου στην πλατεία και συζητάτε για εργασία. Ίσως το μόνο άγχος που έχεις είναι το πότε τελειώνει το επίδομα ανεργίας. Στο τραπέζι έρχεται η συζήτηση για την ελληνική γη και συζητάς για τον φίλο του φίλου που έβαλε λεβάντα και πηγαίνει καλά!
Θα ήθελες και εσύ αλλά ως παιδί της πόλης κοντοστέκεσαι. Σκέφτεσαι! Γη, μηχανήματα, εκπαίδευση, καθοδήγηση και ρευστό. Και κάπου εκεί αλλάζεις συζήτηση γιατί στην τσέπη σου υπάρχει το ποσό που αντιστοιχεί σε μία μπύρα!
Είναι μια απλή καθημερινή σκηνή που μπορεί να δημιουργεί ιδέες για το μέλλον αλλά πάντα αυτή η ιδέα μένει στο τραπέζι δίπλα στο πακέτο με τα τσιγάρα. Κι αν ψάχνουμε να αλλάξουμε το παραγωγικό μοντέλο της Δυτικής Μακεδονίας πρώτα πρέπει να δημιουργήσουμε τα μεροκάματα που θα πληρώνουν λογαριασμούς και θα δημιουργούν οικογένειες και έπειτα να μιλήσουμε για το επιχειρείν χιλιάδων θέσεων εργασίας!
Πάμε τώρα στην αναζήτηση επαγγελματικού προσανατολισμού! Υπάρχουν νέοι που θέλουν να γίνουν αγρότες και να αφιερώσουν τη ζωή τους στην ελληνική γη; Υπάρχουν νέοι που έχουν ιδέες; Μια βόλτα στα στέκια της νεολαίας και του προβληματισμού θα σας αποζημιώσει! Στα παγκάκια ακούς πλέον τις καλύτερες επιχειρηματικές ιδέες και τα πιο τολμηρά σχέδια. Αλλά στο τέλος πάντα όταν η συζήτηση πάει στο κεφάλαιο τα στόματα κλείνουν και οι τράπεζες γελάνε.
Πάντα σκεφτόμουν γιατί να μην μπορείς να στηρίξεις ως κράτος μια ιδέα που θα επιφέρει ανάπτυξη και προτιμάς να οδηγήσεις ένα νέο σε ευρωπαϊκά προγράμματα του 50% και πληρωμή μετά από μήνες και πλήρωσε και ΦΠΑ και δώσε και σε φακέλους και φέρε ενημερότητες και βάλε και υποθήκες!
Με απλά λόγια λοιπόν.
Δημιουργία ενός ταμείου ανάπτυξης και υλοποίησης επιχειρηματικών ιδεών με κύριο γνώμονα την δημιουργία μεροκάματου. 5ετης εποπτεία από την ιδρυθείσα επιτροπή για την εξέλιξη και την πορεία του έργου. Καθοδήγηση και ενημέρωση. Ένα ταμείο σύμμαχος για τους νέους επιχειρηματίες. Με 100% χρηματοδότηση χωρίς τεχνοκρατικές εγγυήσεις. Κοινοτικά εδάφη να ενοικιαστούν με πλάνο 20ετίας και να καρποφορήσουν με καλλιέργειες που δίνουν την δυνατότητα της εξωστρέφειας. Μικρές ομάδες νέων παιδιών να δημιουργήσουν δικούς τους συνεταιρισμούς χωρίς κομματικές ταμπέλες και τοπικιστικά χαρακτηριστικά! Καλλιέργειες που αποδίδουν γρήγορη κερδοφορία πάντα υπό την εποπτεία του κράτους.
Είναι λυπηρό σε όλο τον κόσμο να ακούς και να διαβάζεις για νέους που βραβεύονται ως οι καλύτεροι επιχειρηματίες και στην χώρα μας να προσπαθούμε να τους ωθήσουμε σε προγράμματα του ΟΑΕΔ με ημερομηνία λήξης! Ας το καταλάβουμε επιτέλους ότι τα προγράμματα απασχόλησης θα έπρεπε να αντιστοιχούν σε μικρό αριθμό πολιτών και τα περισσότερα χρήματα να διοχετεύονται σε νέες επιχειρηματικές ιδέες που θα οδηγήσουν σε νέες θέσεις εργασίας! Το σημερινό μοντέλο στήριξης της νέας επιχειρηματικότητας δεν αποδίδει. Τα ελληνικά χωράφια δεν γεμίζουν από νέους αγρότες και εμείς ψάχνουμε να εισάγουμε σιτάρι και λεμόνια από χώρες που δεν γνωρίζουμε καν τον γεωγραφικό τους προσανατολισμό!
Στα παγκάκια κύριοι! Εκεί θα ακούσεις για τον κόσμο που θέλουν να χτίσουν οι νέοι και να μεγαλουργήσουν. Αφυπνίστε τους νέους να ξεδιπλώσουν τις ιδέες τους και κάντε μια κουβέντα μαζί τους στο παγκάκι που κουβαλάει χρόνια τώρα τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες τους!
