Δεκαετία του ’60 άνοιγες ραδιόφωνο και πετύχαινες το «Αγοράζω παλιά ντεμοντέ μπαλωμένα… σκουριασμένα μυαλά αγοράζω παλιά…» Πάρε κόσμε! Είτε παλιά είτε μοντέρνα, ο κόσμος αγόραζε και αγοράζει. Τα τραγούδια αντιπροσωπεύουν τον παλμό της εποχής μαθαίνουμε ίσως υφιστάμενες τάσεις πριν μας τις πουν οι στατιστικές. Τι άλλαξε από το ’60 μέχρι σήμερα; Ο ρυθμός… Την σήμερον ημέρα η αγορά κινείται με ένα εξωφρενικά ραγδαίο ρυθμό. Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων The World Counts στην κατηγορία των «εξόδων καταναλωτή» κάθε χρόνο αγοράζουμε πράγματα αξίας 44 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ή 1,4 εκατομμυρίων δολαρίων ανά δευτερόλεπτο. Περίπου το 60 τοις εκατό της παγκόσμιας οικονομίας αποτελείται από τα πράγματα που αγοράζουμε καθημερινά (ιδιωτικές καταναλωτικές δαπάνες). Με άλλα λόγια, καταναλωτικές δαπάνες είναι τα χρήματα που ξοδεύουμε για την κατανάλωση αγαθών και υπηρεσιών. Περιλαμβάνουν προϊόντα για καθημερινές ανάγκες (φαγητό, ρουχισμός), μεταφορές (αυτοκίνητα, κόμιστρα, ΜΜΜ) καθώς και δαπάνες για ψυχαγωγικές δραστηριότητες (αθλήματα, εισιτήρια κινηματογράφου, διακοπές κτλ.).
Σύμφωνα με την έκθεση που παραθέτει το The World Counts που υποστηρίζεται από 1.360 επιστήμονες από 95 χώρες, το ένα τρίτο των φυσικών πόρων της γης έχει καταναλωθεί [Φυσικοί πόροι: Τα στοιχεία που υπάρχουν χωρίς καμία ανθρώπινη παρέμβαση, όπως το φως του ήλιου, η ατμόσφαιρα, ο αέρας, το νερό, το έδαφος, το υπέδαφος, τα ορυκτά, η βλάστηση]. Σχεδόν τα δύο τρίτα των υπόλοιπων πόρων υποβαθμίζονται από την ανθρώπινη υπερκατανάλωση και εκτός από τη ζημιά στον πλανήτη, η έρευνα δείχνει ότι η κατανάλωση και η εστίαση στις καταναλωτικές αξίες δεν μας κάνει ευτυχισμένους. Το αντίθετο μάλιστα. Η έρευνα διαπιστώνει σταθερά ότι η προσήλωση στον πλούτο και τα υλικά αγαθά μειώνουν το επίπεδο ευημερίας μας. Να σταματήσουμε όλοι να αγοράζουμε και να πάρουμε τα βουνά; Ούτε αυτό φαντάζει βιώσιμο. Ίσως ελκυστικό. Πάντως σίγουρα την ευτυχία δεν θα τη βρούμε σε ένα προϊόν αξίας 1€ που μας ήρθε σε δυο μέρες από την άλλη άκρη του κόσμου με ό,τι οικονομικο-περιβαλλοντικές επιπτώσεις αυτό συνεπάγεται.
Επιπλέον, με βάση την έκθεση του 2024 του Gitnux αναφορικά με τα στατιστικά στοιχεία για τη συμπεριφορά των καταναλωτών καθώς και με τα στατιστικά αποτελέσματα του The World Counts η μεταφορά αγαθών σε όλο τον κόσμο είναι υπεύθυνη για ένα τεράστιο μέρος των εκπομπών CO2 που παράγονται από το ηλεκτρονικό εμπόριο. Το 2020, η αποστολή και η επιστροφή προϊόντων αντιπροσώπευαν το 37% των συνολικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Το κύριο πρόβλημα μπορεί να αποδοθεί στην επιθυμία των καταναλωτών για ευκολία. Υπολογίζεται ότι έως το 2030, ο αριθμός των οχημάτων παράδοσης θα αυξηθεί κατά 36%, φτάνοντας περίπου τα 7,2 εκατομμύρια οχήματα. Αυτό όχι μόνο θα οδηγήσει σε αύξηση περίπου 6 εκατομμυρίων τόνων εκπομπών CO2, αλλά θα αυξήσει επίσης τις μετακινήσεις κατά 21%, καθώς τα οχήματα θα χρειαστούν περισσότερο χρόνο για να ταξιδέψουν λόγω της αυξημένης κυκλοφοριακής συμφόρησης.
Η λύση; Να γίνουμε πιο ευαισθητοποιημένοι καταναλωτές. Γιατί; Γιατί, ποιος θα ήθελε σε 6 χρόνια από τώρα (βλέπε άνω πρόβλεψη) μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά του να επιστρέφει σημειωτόν τη «Γκέρτσου» (κεντρικός δρόμος στην Κοζάνη) -σκεφτείτε ανάλογα το δικό σας δρόμο περιμένοντας τα «κολλημένα» φορτηγά να ξεφορτώσουν το λαδάκι λεβάντας που παραγγείλαμε από Αυστραλία γιατί εδώ στην περιοχή ‘’δεν είχαμε…’’ Ας καταναλωθούμε λίγο στις σκέψεις των επόμενων μας αγορών. Ευαισθητοποιημένα.
Παραπομπές:
https://www.theworldcounts.com/
https://gitnux.org/topics/statistics/consumer-behavior-statistics/
