Μια μέρα με πρόσθεσαν σε μια ομαδική συζήτηση στο messenger που το όνομά της ήταν Kelly’s B–Day.
Για πολλές μέρες χτυπούσε με αυτόν τον χαρακτηριστικό ήχο· κλιγκ κλιγκ.
Είχα καταλάβει- έτσι πάνω πάνω -ότι θα γινόταν ένα μεθεόρτιο πάρτι για τα γενέθλια της Κέλλυς κάπου στον Κρόκο.
Επειδή δεν είχα και πολύ χρόνο εκείνες τις μέρες να διαβάσω τα μηνύματα που ερχόντουσαν, παίρνω τηλέφωνο απ’ όλα τα μέλη της συζήτησης την Κέλλυ.
Ξεκινάω με Χρόνια Πολλά και πάλι και τέτοια. Εκείνη με ευχαριστεί και μου λέει πως είναι στο κρεοπωλείο. Λέμε κι άλλα διάφορα και πάνω στην κουβέντα και λίγο πριν κλείσουμε της λέω:
-Το Σάββατο που θα πάμε στον Κρόκο, πού ακριβώς θα πάμε; Δεν κατάλαβα…
-Ποιον Κρόκο, καλέ;
-Τι δεν θα πάμε στον Κρόκο;
-Δεν θα κάνεις τα γενέθλιά σου στον Κρόκο;
-Τα γενέθλιά μου τα έκανα σε ένα τατουατζίδικο. Πήγα και χτύπησα ένα καινούριο κι απ΄ τον πόνο ούτε για μπύρα δεν βγήκα. Εσύ γιατί λες ότι θα πάμε στον Κρόκο;
Και ‘κει κατάλαβα την πατατιά που έκανα.
Οργανώστε πάρτι έκπληξη και καλέστε με να το χαλάσω!
Ελένη Γκόρα
