Στις 16 Ιουνίου του 1998, δύο ετερόκλητες ομάδες είχαν συγκεντρωθεί στα δικαστήρια της Ευελπίδων. Οι μεν ήταν φοιτητές και εκπαιδευτικοί που είχαν βρεθεί εκεί για να δείξουν την αλληλεγγύη τους σε διαδηλωτές που συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια εκπαιδευτικής κινητοποίησης. Οι δε ήταν χρυσαυγίτες. Εκείνη την μέρα, έξι μέλη τής τότε περιθωριοποιημένης νεοναζιστικής οργάνωσης δικάζονταν στο Πλημμελειοδικείο Αθηνών.
Το κλίμα ήταν τεταμένο, με τις δύο ομάδες συγκεντρωμένων να ανταλλάσσουν συνθήματα. Τα ΜΑΤ απομάκρυναν τους χρυσαυγίτες από τον χώρο, ενώ οι φοιτητές αποχώρησαν μαζικά όταν οι συλληφθέντες εκπαιδευτικοί αφέθηκαν ελεύθεροι.
Τρεις έμειναν στην ευρύτερη περιοχή, δύο φοιτητές και ένας εκπαιδευτικός. Ο ένας εκ των φοιτητών ήταν ο Δημήτρης Κουσούρης, στοχοποιημένος από τη Χρυσή Αυγή για τη δράση του στο εκπαιδευτικό και αντιφασιστικό κίνημα.
Ανάμεσα στους δέκα περίπου χρυσαυγίτες που είχαν βρεθεί στον χώρο των Δικαστηρίων, ήταν το τότε Νο.2ο της οργάνωσης, Αντώνης Ανδρουτσόπουλος, γνωστός και με το ψευδώνυμο «Περίανδρος».
Παρά την απώθησή τους από τα ΜΑΤ, τα μέλη της Χρυσής Αυγής παρέμειναν στην περιοχή, αναζητώντας στοχευμένα τον Δημήτρη Κουσουρή. Όταν τον εντόπισαν σε καφετέρια της Πλατείας Δηλιγιάννη, επιτέθηκαν με ορμή κρατώντας ξύλινα ρόπαλα και σε σχηματισμό φάλαγγας, στους δύο φοιτητές και στον εκπαιδευτικό.
Εξαρχής έγινε σαφές ότι ο βασικός στόχος της επίθεσης ήταν ο Δημήτρης Κουσουρής. Από τα πολλαπλά χτυπήματα στο κεφάλι, ο φοιτητής σωριάστηκε στο έδαφος. Οι χρυσαυγίτες ωστόσο συνέχισαν, ακόμα κι έτσι, να καταφέρουν χτυπήματα. Σταμάτησαν να τον χτυπούν μόνο όταν έχασε τις αισθήσεις του, με τον Κουσουρή να κοίτεται αιμόφυρτος στο έδαφος. Μετά την επίθεση, νοσηλεύτηκε στην Εντατική σε κωματώδη κατάσταση.
Τα τρία θύματα της επίθεσης κατέθεσαν αργότερα μήνυση, καθώς οι Αρχές δεν διέταξαν αυτεπάγγελτη έρευνα. Ο «Περίανδρος» ήταν φυγόδικος για επτά ολόκληρα χρόνια. Παραδόθηκε τον Σεπτέμβριο του 2005 και δικάστηκε έναν χρόνο αργότερο στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας. Όσο καιρό παρέμενε άφαντος, ο Ανδρουτσόπουλος ήταν για την οργάνωση «ένας αγωνιστής» και «θύμα των εβραιομπολσεβικών». Μόλις συνελήφθη, δεν τον γνώριζε κανένας.
Τις δύο πρώτες μέρες της δίκης του, στο ακροατήριο δεν εμφανίστηκαν ούτε στελέχη της οργάνωσης ούτε απλοί υποστηρικτές. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη δίκη του υπαρχηγού οι μοναδικοί μάρτυρες υπεράσπισης ήταν δύο οικογενειακοί φίλοι, ο γιατρός της οικογένειας και ο μητροπολίτης Νότιας Αμερικής, που τον είχε βαφτίσει στη Βενεζουέλα. Το εκκωφαντικό άδειασμα του «Περίανδρου» προκάλεσε ρήγμα στο εσωτερικό της ΧΑ. Έτσι, την τελευταία μέρα της δίκης στο ακροατήριο βρέθηκαν υποστηρικτές του, που σηκώθηκαν όρθιοι σε στάση προσοχής όταν μπήκε στην αίθουσα. Ο Ανδρουτσόπουλος καταδικάστηκε για τρεις σοβαρές επιθέσεις σε ποινή κάθειρξης 21 ετών. Στο Εφετείο η ποινή του μειώθηκε σε 12 χρόνια – δεν έφερε κανέναν μάρτυρα υπεράσπισης.
Αποφυλακίστηκε το 2011, την περίοδο που η ΧΑ είχε ανασυνταχθεί και μετρούσε αντίστροφα για την είσοδο στη Βουλή, και σε επιστολή κατηγόρησε ευθέως την ηγεσία της οργάνωσης. «Είναι πασίγνωστο σε συγκεκριμένους πρώην και νυν χρυσαυγίτες, που ουδέποτε εκλήθησαν από τον ανακριτή για το ο,τιδήποτε και που τώρα ως φοβισμένες πουτάνες σιγούν, ότι υπήρξα αθώος και κατεδικάσθην για ανομήματα άλλων».
Ο Δημήτρης Κουσουρής, όμως, θα κατέθετε ξανά σε αίθουσα Δικαστηρίου για εκείνη την επίθεση. Στις 15 Δεκεμβρίου του 2017 βρέθηκε στις Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού, στη 209η συνεδρίαση της δίκης της Χρυσής Αυγής.
Με την ηγεσία της Χρυσής Αυγής να κατηγορείται πλέον για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, η πρόεδρος ρώτησε τον Δημήτρη Κουσουρή εάν βλέπει κοινά χαρακτηριστικά ανάμεσα στην επίθεση που δέχτηκε ο ίδιος και στις τρεις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις (δολοφονία Παύλου Φύσσα, επίθεση εναντίον μελών του ΠΑΜΕ και Αιγύπτιων αλιεργατών).
Εκείνος απάντησε: «Απολύτως. Όπως συγκρότηση τάγματος εφόδου, δηλαδή ομάδα οπλισμένων ανθρώπων που στοχοποιούν ιδεολογικό αντίπαλο ή μετανάστη, ή αριστερό συνδικαλιστή, είτε είναι αλιεργάτες, είτε του ΠΑΜΕ συνδικαλιστές, είτε μουσικός και η επίθεση είναι: Απομόνωση του στόχου, ώστε να υπάρχει δυνατότητα πλήξης του στόχου. Σε όλες τις περιπτώσεις έχουμε λίγο-πολύ αντίστοιχο σενάριο: Επιλογή στόχου με κοινά ιδεολογικοπολιτικά κριτήρια και σε τόπο και χρόνο που διευκολύνει την πλήξη του στόχου. Και στους αλιεργάτες και στο ΠΑΜΕ και στον Φύσσα έχουμε αντίστοιχη συγκρότηση. Πηγαίνει, χτυπάει και φεύγει. Προφανώς, είναι σαφές. Γιατί κι εγώ από τύχη σώθηκα».
Με τη δίκη της Χρυσής Αυγής, επίσης, επανήλθε μια αποκαλυπτική συνομιλία μεταξύ του Αντώνη Ανδρουτσόπουλου, όπου ο «Περίανδρος» εμπλέκει τον αρχηγό της Χ.Α. Νίκο Μιχαλολιάκο και τον βουλευτή της Χρυσής Αυγής Ηλία Παναγιώταρο στη δολοφονική επίθεση στον Δημήτρη Κουσουρή.(την αποκάλυψη είχε κάνει το «Έθνος» στις 2 Νοέμβρη 2014). «Αν ανοίξω το στόμα μου στέλνω φυλακή τον Παναγιώταρο, για φυσικό αυτουργό για το επεισόδιο του ’98, και ηθικό αυτουργό στέλνω φυλακή τον Μιχαλολιάκο […[ Αν πω την αλήθεια, ότι ένας από αυτούς ήταν ο Παναγιώταρος και ότι εμένα με έβαλε ο Μιχαλολιάκος να το κάνω…», ακούγεται στο ανατριχιαστικό ηχητικό.
Πηγή : vice.com
