Οι Σταθμοί της ζωής μου
Στα 10 μου χρόνια ξεκίνησα την δουλειά σε μια ταβέρνα στην Ζωοδόχο πηγή ενώ παράλληλα πήγαινα σχολείο. Έπειτα δούλεψα σε ένα κουρείο, μετά σε ένα καφενείο και το 1953 ξεκίνησα την δουλειά στο μπακάλικο του Αθανάσιου Βλάτσα. Η δουλειά για μένα εκεί ήταν Γυμνάσιο, έμαθα πολλά για τον ίδιο τον εαυτό μου και για τη ζωή. Το αφεντικό μου ήταν παράλληλα και ο δάσκαλός μου, τον αποκαλούσα φανταστείτε «πρύτανη του εμπορίου και των αντιπροσωπειών»!
Το 1955 ξεκίνησα να φοιτώ στο νυχτερινό Γυμνάσιο. Πίστευα βαθιά μέσα μου πως η γνώση θα με βοηθούσε να βγω από την φτώχια και την αμάθεια, στο φως της ζωής, ήταν πολύ βαθιά ανάγκη μου το σχολείο.
Παράλληλα δούλευα, έπειτα πήγαινα στο σχολείο και μετά διάβαζα. Στα 20 μου χρόνια όταν μου ήρθε το χαρτί για να μπω φαντάρος και έπρεπε να πάρω αναβολή. Ο πατέρας μου ήταν άρρωστος, οι αδερφές μου σε ηλικία γάμου! Ρωτούσα τους πάντες γύρω μου τι να κάνω έτσι μου πρότειναν να γραφτώ στην σχολή ηλεκτρολόγων έτσι μόνο θα μπορούσα να πάρω αναβολή. Και την πήρα!
Δούλευα, πήγαινα στο νυχτερινό και παράλληλα φοιτούσα στην Σχολή Ηλεκτρολόγων.
Ακόμη θυμάμαι τον ορισμό του ηλεκτρικού ρεύματος!!!!
Όταν μπήκα στην δουλειά και πληρωνόμουν το βδομαδιάτικο μου και γυρνούσα σπίτι χορεύαμε τσάμικο από την χαρά μας. Σκεφτείτε πως το ψωμί τότε, η οκά, είχε 3,5 δραχμές…
Αγαπούσα πολύ τη δουλειά μου, και ήμουν και ο ίδιος αγαπητός. Μετά το μπακάλικο του Αθανάσιου Βλάτσα, ξεκίνησα την δουλειά στον Κώστα Γκέκα που διατηρούσε κατάστημα μπαχαρικών. Στην πρόταση που μου έγινε για να ξεκινήσουμε συνεταιρικά μία πιο δυνατή δουλειά του είπα πως θα το ξανασυζητήσουμε.
Δούλεψα σκληρά και μέσα σε 5 μήνες κατάφερα να μαζέψω κάποια πρώτα χρήματα. Οπότε το 1976 ξεκίνησα συνεταιρικά με τον Κων/νο Γκέκα την συσκευασία και διανομή μπαχαρικών και αρωματικών φυτών στη Δυτική Μακεδονία, μια ιδιαίτερα πρωτοποριακή κίνηση για τα δεδομένα της περιοχής.
Στο νέο ξεκίνημα μου, είχα δίπλα μου την γυναίκα μου, που ήταν ο άγγελός μου και με βοήθησε πολύ σε όλα. ‘Έτσι μπήκα επαγγελματικά στον χώρο των μπαχαρικών.
Το 1982 συνέχισα πλέον σαν επιχείρηση έπειτα από την συνταξιοδότηση του Κώστα Γκέκα .
Στο πρώτο μου ξεκίνημα για να έχω και (πάλι) τη γυναίκα μου δίπλα μου έψαχνα ένα χώρο κοντά στο σπίτι μας. Ο Παρμενίων Πατιας ένας εργολάβος είχε προς πώληση ένα μαγαζάκι επί της οδού Δωδώνης (πίσω από το λαογραφικό μουσείο).
Του λέω:
– Παρμενίων θέλω να νοικιάσω το μαγαζί και μου απαντάει
- Εγώ δεν νοικιάζω είμαι εργολάβος, εγώ πουλάω
- Εντάξει να το αγοράσω αλλά τώρα δεν μπορώ.
- Μπες μέσα και θα τα βρούμε, μου απαντάει
Περνάει ένας μηνάς του λέω
-Τι σου χρωστάω
– Αν ακόμη δεν ήπιες καφέ, μου χρωστάς έναν καφέ είπε χαριτολογώντας ο Παρμενίων!!!
Για ενάμιση χρόνο δεν μου πηρέ δραχμή ούτε για το ενοίκιο ούτε για την αγορά.
Μετά από ενάμιση χρόνο ξεκίνησε η αποπληρωμή και με πολύ στήριξη από τον Παρμενίων και τελικά το αγόρασα.
Ο καιρός περνούσε, η δουλειά μας με πολύ κόπο άνοιγε και δεν χωρούσαμε πια στον χώρο, έπρεπε να ψάξουμε για κάτι μεγαλύτερο.
Λίγο παρακάτω από τον πρώτο μας χώρο,και στην οδό Τσιμισκή 21 ο ίδιος ο φίλος Παρμενίων, που τον θυμάμαι με μεγάλη αγάπη είχε ένα ακόμη μαγαζί 270 τετραγωνικά, έτσι μεταφερθήκαμε εκεί.
Το 1985 πήρα και τον πρώτο μου υπάλληλο για να μας βοηθήσει στο κομμάτι των συσκευασιών που το είχαμε μεν ξεκινήσει από το 1976 αλλά όχι ακόμη σε μεγάλη κλιμακα, με μηχανήματα κλπ και από τότε τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους….
Εδώ πρέπει να αναφέρω πως παράλληλα με τα μπαχαρικά λειτουργούσαμε και άλλες δραστηριότητες. Είχαμε κάποιες αντιπροσωπείες στην περιοχή και συνεργασία με μεγάλες εταιρείες. Με όλους τους συνεργάτες είχαμε πολύ καλές σχέσεις. Όλοι όσοι πέρασαν από δίπλα μου, μου έμαθαν και κάτι και τους ευχαριστώ!
Ιδιαίτερα κάποιοι άνθρωποι που με βοήθησαν πολύ, με έδωσαν κουράγιο, πίστεψαν σε εμένα και θα ήθελα να τους αναφέρω και να τους ευχαριστήσω δημόσια.
Να ευχαριστήσω τον κύριο Ζώη Λύρρο, τον φίλο μου τον Μανώλη τον Καραμπέτσο, και τον νεαρό τότε πωλητή Θανάση Χαλκιά.
Ειδικά όμως θα πρέπει να ευχαριστήσω τους πελάτες μου και τον κόσμο ο οποίος αγκάλιασε και αγκαλιάζει ακόμη τα προιοντα μας, ξεκινώντας από την περιοχή μας, την Δυτική Μακεδονία και φτάνοντας πλέον και στο εξωτερικό.
Το τότε και το σήμερα
Η αγορά εκείνα τα χρόνια ήταν διαφορετική και οι εμπορικές σχέσεις θα έλεγα πιο γνήσιες. Πολλές συμφωνίες κλεινόταν απλώς….με έναν λόγο!!!!!!
Αν είχες διάθεση για δουλειά, δεν υπήρχε ούτε στο ελάχιστο η πιθανότητα να μη βρεις, και τα χρήματα έκαναν κύκλο. Έκαστος στο είδος του. Ο κόσμος στις πόλεις ζούσε με την παραγωγή, (πολλές οικοτεχνίες, βιοτεχνίες, με την γούνα κλπ) και στα χωριά με την αγροτική παραγωγή (καπνά,ζαρζαβατικά, κτηνοτροφικά κλπ).
Με την είσοδο στην τότε ΕΟΚ άλλαξαν πολλά πράγματα….άλλα προς το καλύτερο και άλλα προς το χειρότερο….
Τώρα Με την κρίση τα πράγματα δυσκόλεψαν αρκετά αλλά από την εμπειρία μου και από ότι έχω έμαθα μετά από 66 χρόνια δουλειάς, το μόνο που μπορώ να πώ με σιγουριά είναι:
πως αν είσαι αγωνιστής δεν θα χαθείς….
Ο Μάρκος Μπαγκατζούνης για την ζωή του
Αγαπάω την ζωή και αγωνίζομαι καθημερινά. Δεν σταματάω ποτέ, πάντα θέλω να απασχολώ με κάτι τα χέρια μου και το μυαλό μου.
Ήμασταν φτωχοί άνθρωποι. Για αυτό και λέω και ξαναλέω πως το σχολείο, άλλαξε το ρου της ζωής μου.
Στα 18 μου θυμάμαι έγραφα στο τετράδιο μου «μια δυνατή φλόγα καίει στην ψυχή μου θέλω α πραγματοποιήσω κάτι καλύτερο στην ζωή μου να γίνω σωστός άνθρωπος, να παντρευτώ, να αποκτήσω καλά παιδιά και να γίνω σωστός επαγγελματίας.
Έκανα όνειρα, ήθελα μια επιχείρηση για να μεγαλώσω τα παιδιά μου, να φτιάξω το μέλλον τους.
Το μεγαλείο της καλοπέρασης για μένα ήταν ξεχασμένο. Ερχόταν οι φίλοι μου, ειδικά τις απόκριες για να βγούμε αλλά δεν έβγαινα. Δεν έζησα κοσμική ζωή αλλά δεν το έχω παράπονο.
Γιατί από το μηδέν δημιούργησα κάτι.
Η αμοιβαία εμπιστοσύνη , το ήθος, η αγάπη ήταν για μένα τα πιο σημαντικά.
Στόχο είχα πάντα την γνώση και την πρόοδο. Πάντα έψαχνα μια χαραμάδα φωτός. Ποτέ δεν θα άφηνα τον τόπο μου, την Κοζάνη, που μου χάρισε απλόχερα όλα αυτά που με έκανε αυτό που είμαι. Τιμάω την περιοχή μου όπως με τίμησε και αυτή και οι άνθρωποι της.
Είχα όμως και τους γονείς μου, ο πατέρας μου ήταν άρρωστος . Έπρεπε να τον προσέχω. Τον θυμάμαι να μου λέει .
-Μάρκο αν φύγεις από εδώ την επόμενη μέρα θα πεθάνω.
Η οικογένεια, το δέσιμο και η αγάπη ήταν τα πάντα για μένα. Η δύναμη μου.
Ο παππούς μου ο Μάρκος, που πήρα και το όνομα του μου είχε πει.
Κοίτα να γίνεις τίμιος και εργατικός στην ζωή σου, αυτά τα λόγια του, τα εφάρμοσα σε όλη μου τη ζωή.
Τρία πράγματα μας έκαναν να φτάσουμε στο σήμερα, η αγάπη, η εργατικότητα, και η οικονομία.
Η συμβουλή που έδωσα στα δικά μου παιδιά αλλά θέλω να δώσω και σε όλα τα παιδιά του κόσμου είναι να μάθουν την δουλειά, να μην φοβούνται να εργάζονται σκληρά , να έχουν στόχους να προβληματίζονται, να σκέφτονται.
Δείτε εμένα, είχα στόχο την πρόοδο. Αγωνίστηκα και πάλεψα πολύ στην ζωή μου. Κοιτάξτε τα χέρια μου, είναι πεσμένα, ξέρετε γιατί; Γιατί δούλευα από τόσο μικρός και τα χέρια μου δεν αναπτύχθηκαν σωστά. Δεν με πειράζει όμως καθόλου, όλο αυτό με κάνει να σκέφτομαι το πώς ξεκίνησα και που έφτασα.
Η οικογενειακή επιχείρηση είναι μία μεγάλη αγάπη…
Τα παιδιά μου ήταν για μένα μεγάλο κίνητρο. Ήθελα να τους ανοίξω έναν δρόμο, να τους αφήσω μια κληρονομιά που έχτισα με πολύ μόχθο γιατί τίποτα δεν γίνεται τυχαία, τίποτα δεν γίνεται μόνο του, όλα είναι μια μεγάλη περιπέτεια.
Τα παιδιά μου, οι συνεχιστές της επιχείρησης μου επάνω από και είκοσι χρόνια παλεύουν το ίδιο με μένα. Είναι αγωνιστές.
Η αναγνώριση
66 χρόνια έκλεισα στην δουλειά, και με βράβευσε το Εμπορικό Επιμελητήριο Κοζάνης, μαζί με άλλους άξιους συναδέλφους, για την συμβολή μου στην περιοχή όλα αυτά τα χρόνια πέρασαν από μπροστά μου.
Ένιωσα υπερηφάνεια και τιμή, οι κόποι μιας ζωής ανταμείφθηκαν.
———
Σήμερα στην οικογενειακή επιχείρηση ,που ξεκίνησε ο Μάρκος Μπαγκατζούνης με την σύζυγο του Ουρανία τα ηνία πλέον να κρατούν ο Παναγιώτης και Αθανάσιος Μπαγκατζούνης
η επιχείρηση Μάρκος Μπαγκατζούνης & Υιοί Αεβε συνεχίζει για πάνω απο 43χρονια την πορεία της με τις ίδιες αρχές, άλλα και με μία εξωστρεφή τρόπο λειτουργίας.
Εδρεύει στις ιδιόκτητες εγκαταστάσεις της στο Βατερό Κοζάνης, παράγει και διανέμει πάνω από 600 κωδικούς απο 70 διαφορετικές πρώτες ύλες, με Πανελαδικό δίκτυο διανομών και με εξαγωγές στην ΕΕ (Αγγλία, Γερμανία, Αυστρία,κλπ), σε Αυστραλία και ΗΠΑ ενώ στο χαρτοφυλάκιο της υπάρχουν 3 διαφορετικά Brand (EL Greco teas, ETERON, Μπαγκατζούνης Μπαχαρικά).
Το πελατολόγιο της εταιρείας αποτελείται από Σ/Μ, αλυσίδες σ/μ, χονδρεμπόρους άλλα και εργοστάσια τροφίμων, delicatessen, κλπ
Η παραγωγή είναι πιστοποιημένη κατά ISO:22000 και υπάρχει και σειρά BIO πιστοποιημένων προιοντων από την TUV AUSTRIA HELLAS
Η φιλοσοφία της είναι η συνεχής έρευνα κάλυψης των καταναλωτικών αναγκών και παραγωγής καινοτόμων νέων προϊόντων, η προώθηση της Μεσογειακής διατροφής, η αξιοποίηση των Ελληνικών ποιοτικών Πρώτων Υλών κυρίως στα αρωματικά φυτά και βότανα,
ο υπερσύγχρονος μηχανολογικός εξοπλισμός, το εσωτερικό τμήμα ποιοτικού ελέγχου στελεχωμένο από τεχνολόγο τροφίμων, η συνεργασία με εξωτερικά εργαστήρια ποιοτικού ελέγχου Agro lab και Food lab, με Πανεπιστήμια, και Τεχνολογικά ιδρύματα~
Η εταιρεία δίνει έμφαση στα Ελληνικά προϊόντα άλλα και στην ανάπτυξη και προώθηση Ελληνικών προϊόντων όπως Βαφές αυγών, σαλέπι ρόφημα, Αρωματικά φυτά, Ελληνική Ρίγανη, Ελληνικό Τσάι βουνού κ.α.
Η εταιρεία έχει τρέξει πλήθος επενδυτικών προγραμμάτων και προγραμμάτων έρευνας και καινοτομίας, με ποιο πρόσφατο την αξιοποίηση των υπολειμμάτων των Ελληνικών αρωματικών φυτών στην παραγωγή ζωοτροφών , σε συνεργασία με την ΕΛΒΙΖ, την Κτηνιατρική του ΑΠΘ, και το Τμήμα Φαρμακογνωσίας ΕΚΠΑ.
Και δεν τελειώνει εδώ. Με την δημιουργία ισχυρού τμήματος RND ο στόχος είναι η διεύρυνση της γκάμας στην κατηγορία των υγιεινών ροφήματα με πρωτότυπα και καινοτόμα προϊόντα από την πλούσια Ελληνική γη.
Με υψηλή ποιότητα, πιστοποίηση ποιότητος , καινοτομία, νέες συνεργασίες, νέες προτάσεις. Με συνεχή εκσυγχρονισμό.
