Οι καθημερινοί άνθρωποι δοξάστηκαν, οι κοινοί θνητοί έγιναν ήρωες και το “Common People” έγινε ο ύμνος μιας γενιάς. Αυτή είναι η σύντομη ιστορία του τραγουδιού που χάρισε στις ταξικές διαφορές λίγο από το γκλάμουρ της ποπ, καθιέρωσε τον Jarvis Cocker σε έναν πνευματώδη δανδή που κατάφερε να αποδώσει στην καθημερινότητα και την κανονική, «μέτρια» ζωή μυθικές διαστάσεις και έδωσε στους Pulp την πρώτη τους μαζική επιτυχία. To Common People μέσα στην απλότητά του είναι μαγικό γιατί είναι αληθινό, απτό, είναι δικό σου.
Το 1995, τότε που το δίπολο Oasis-Blur όριζε τη Britpop, ο Jarvis Cocker είχε τη φαεινή ιδέα ενός ρυθμού και το προσχέδιο μερικών στίχων εμπνευσμένων από τη φοίτησή σου στο St. Martins College. Όλα ξεκίνησαν από ένα second hand casio keyboard, το οποίο βρέθηκε υπό την κατοχή του Jarvis. Το νέο φανταχτερό παιχνίδι του γέννησε τη συγχορδία του “Common People”, που συμπεριλήφθηκε τελικά στο άλμπουμ “Different Class”. Ένα αγόρι συναντά ένα κορίτσι. Το κορίτσι έχει ένα πλούσιο μπαμπά αλλά θέλει να ζήσει σαν ένας απλός άνθρωπος. Το αγόρι «ξενερώνει» με τη συμπεριφορά της, όμως δεν μπορεί να ξεπεράσει την έλξη του για εκείνη. Κάπου εκεί ξεκινά το παραμυθώδες της ιστορίας του Common People, η αλήθεια περιπλέκεται με τη φαντασία αλλά και με την επιθυμητή οπτική της πραγματικότητας. Το κορίτσι αυτό είναι υπαρκτό πρόσωπο και το αγόρι είναι ο Jarvis Cocker. Η συνάντησή τους είναι πραγματική, η πλοκή όμως φανταστική (διπλής). Η ιδιοφυία του τραγουδιού βασίζεται στη θεωρητικά απλή ερωτική ιστορία ανάμεσα στους δύο φοιτητές διαφορετικών τάξεων, μέσα από την οποία όμως αναδεικνύεται μια ολόκληρη κοσμοθεωρία που σήμερα έχει πάρει cult διαστάσεις.
Και μετά ήρθε η φήμη, η δόξα και η επιτυχία. Οι Pulp γέμιζαν στάδια, έπαιξαν στο Glastonbury, σκαρφάλωσαν σε κατατάξεις με παγκόσμιες επιτυχίες, έγιναν Mega Stars με «θνητή» ιδιότητα. Mega stars που ζουν σαν απλοί άνθρωποι. Στο πρώτο πλάνο του ντοκιμαντέρ “Pulp: A Film About Life Death and Supermarkets” o Jarvis Cocker αλλάζει το λάστιχο του αυτοκινήτου του. Ναι αυτό είναι ένα pulp thing. Άλλα μέλη του συγκροτήματος ντουμπλάρουν σαν προπονητές σε σχολικές ομάδες. Ναι αυτό είναι ένα pulp thing. Στην πόλη τους, το Sheffield οι άνθρωποι μιλούν για τους Pulp σαν να τους ξέρουν χρόνια. Σε μια άλλη πόλη, ας πούμε στη Θεσσαλονίκη, οι άνθρωποι εξακολουθούν να μιλούν για τους Pulp, σαν οντότητες που έχουν συναντήσει κάποια στιγμή στη ζωή τους. Γιατί ήταν αυτοί που τραγούδησαν για σένα, για εμένα ή για μια κοπέλα που ξέρεις.
O Jarvis Cocker στη θρυλική συναυλία που έδωσαν οι Pulp στο Reading το 2011 είχε πει πως δεν τον νοιάζει αν μείνουν στην ιστορία μόνο για αυτό το τραγούδι γιατί το Common People είναι πραγματικά ένα καλό τραγούδι. Ναι οι Pulp θα μείνουν στην ιστορία για το Common People, αλλά όχι μόνο γι’ αυτό. Ας είμαστε ρεαλιστές, μας χάρισαν απλόχερα για χρόνια τραγούδια, συναυλίες, στίχους που αξίζει να βροντοφωνάξεις, χορευτικές κινήσεις στις οποίες σημασία έχει το attitude και όχι τα βήματα. Οι Pulp φώτισαν τις μέρες και έφτιαξαν τις μέρες μας.
«Δεν θα καταλάβεις ποτέ, πως είναι να ζεις τη ζωή σου, χωρίς νόημα ή έλεγχο, χωρίς να ξέρεις που πηγαίνεις. Είσαι ενθουσιασμένος που η μέρα υπάρχει.» Ας το αφήσουμε σε αυτό!
