Στο Λονδίνο, υπάρχει μια γυναίκα που καθημερινά κάθεται σε ένα παγκάκι σταθμού, για να ακούσει την φωνή του συζύγου της, μέσα από μια ανακοίνωση που κατέγραψε πολλά χρόνια πριν. Ο σύζυγός της, Oswald Laurence, πέθανε το 2003. Και ήταν εκείνος που είχε δανείσει τη φωνή του στο “Mind the gap”, το 1969, θυμίζοντας στους επιβάτες της Βόρειας Γραμμής να «Προσέχουν το κενό» μεταξύ συρμού και αποβάθρας.
Kάποια στιγμή το σύστημα στο μετρό άλλαξε και η φωνή του Oswald αντικαταστάθηκε από μια ψυχρή ηλεκτρονική ηχογράφηση. Τότε η Margaret ζήτησε από το Υπουργείο Μεταφορών να της δώσει ένα αντίγραφο της ηχογράφησης του συζύγου της, για να μπορεί να ακούει τη φωνή του. Όταν έμαθαν την ιστορία της, οι υπεύθυνοι του μετρό του Λονδίνου, όχι μόνο εντόπισαν το αρχείο της ηχογράφησης και της έδωσαν αντίγραφο, αλλά και αποφάσισαν να επαναφέρουν τη φωνή του στη στάση του μετρό κοντά στο σπίτι της Margaret. H φωνή του Oswald Laurence συνεχίζει να θυμίζει στους επιβάτες να προσέχουν το κενό, αλλά και να δίνει το παρόν στη ζωή της γυναίκας με την οποία αγαπήθηκε. Η ιστορία έγινε φιλμ μικρού μήκους από τον Luke Flanagan
