Ο συγγραφέας, που νοιαζόταν ελάχιστα για τη φήμη του, ζούσε σε ένα σπίτι μέσα στο δάσος όπου αφοσιωνόταν στη γραφή. Δημοσίευε τακτικά μικρά πεζογραφήματα. Ορισμένα ξεπέρασαν σε πωλήσεις τα 100.000 αντίτυπα, όπως το «Le Très-Bas» για τον Άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης, το 1992. Άλλα παρέμειναν ανέκδοτα.
Φέτος το φθινόπωρο, ο Μπομπέν εξέδωσε το μυθιστόρημα «Le Muguet rouge» από τον οίκο Gallimard, και μια ανθολογία «επιλεγμένων έργων» στη συλλογή Quarto, «Les Différentes Régions du ciel».
Ο Φρεντερίκ Μπεγκμπεντέ, Γάλλος δημοσιογράφος και κριτικός, είχε δηλώσει το 1995: «Ο Μπομπέν είναι, μακράν, ο διασημότερος συγγραφέας του Κρεζό», της γενέτειράς του στη Βουργουνδία, στην κεντροανατολική Γαλλία, την οποία δεν αποχωρίστηκε ποτέ.
«Γεννήθηκα σε ένα λίκνο από χάλυβα», έλεγε στο Γαλλικό Πρακτορείο φέτος το φθινόπωρο ο συγγραφέας, γιος καθηγητή βιομηχανικού σχεδίου, καθώς το Λε Κρεζό είχε τα εργοστάσια χαλυβουργίας Schneider τον 19ο αιώνα. Ωστόσο, στο σπίτι του δεν υπήρχε κανένα μυθιστόρημα για τη βιομηχανία, τον κοινωνικό ρεαλισμό, την πάλη των τάξεων, αντιθέτως υπήρχε μια πουαντιλιστική τέχνη στραμμένη στη φύση και στον ουρανό.
«Προτίμησα να πάω προς αυτό που μοιάζει να αγνοεί το πέρασμα του χρόνου: τα λουλούδια, τον έρωτα στην πρώτη του δειλία, την προσμονή, την ομορφιά ενός προσώπου, τη σιωπή, τη μεγάλη διάρκεια… Όλα αυτά τα πράγματα που η σύγχρονη ζωή σιγά σιγά άρχισε να μας αφαιρεί, να μας κλέβει», τόνιζε.
