Η πιο ωραία εποχή του χρόνου αδιαμφισβήτητα είναι η Άνοιξη. Όλη η πλάση πρασινίζει και ανθίζει και γεμίζει χρώματα και αρώματα. Τα λουλουδάκια γίνονται καρποί που όταν ωριμάσουν φτάνουν στα χέρια μας. Έτοιμα να τα φας ή να τα πιείς στο ποτήρι. Είτε γλυκά είτε ξινά όλα έχουν την νοστιμάδα τους, χωρίς αυτά η ζωή μας θα ήταν άνοστη. Πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και βιταμίνες μας είναι απαραίτητα. Τα φρούτα ήρθαν για να μείνουν και να μας κάνουν συντροφιά όλη την χρονιά. Τα φρούτα όμως εποχής και μάλιστα της Άνοιξης είναι τα ομορφότερα και τα γευστικότερα απ’όλα. Μας συστήθηκαν και σας τα παρουσιάζουμε…
Πορτοκάλι ( Το στρουμπουλό)
Και τρώγομαι και πίνομαι και ας με λένε καμιά φορά ξινό. Δεν με αγγίζουν τα σχόλια τους, ούτε τα ζουλήγματα τους, αφού είμαι τροφαντό με χοντρό πορτοκαλί φλοιό. Με αγγίζουν, με ζουλάνε, με μυρίζουν, με πετάνε αλλά κάποιες φορές τους ξεφεύγω, κατρακυλώ και χάνομαι. Αλλά αν με πιάσουν στα χέρια τους μου βγάζουν το ζουμί! Έχω γίνει καθημερινή συνήθεια, αφού ο χυμός μου που δεν λείπει από το πρωινό δίνει ενέργεια και βιταμίνες όπως C και Α αλλά εμπεριέχει και ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, κάλιο και φώσφορο. Το άρωμα μου χαρακτηριστικό και αξεπέραστο αφού γίνομαι αιθέριο έλαιο και με κλείνουν ακόμα και σε μπουκαλάκια αρωματοπωλείων. Επίσης, με κάνουν γλυκό του κουταλιού, με ξαπλώνουν σε γυάλινα πιατάκια και αφού πρώτα μου ρίξουν μπόλικο σιρόπι και δεν μπορώ με τίποτα να σηκωθώ με κάνουν μια μπουκιά. Μετά μου ρίχνουν νερό για να μου απαλύνουν τον πόνο αλλά μάταια. Ζω ένα δράμα!
Φράουλα ( Η ντίβα)
Θαρρώ πως είμαι η πιο όμορφη από όλη την οικογένεια, γεννιέμαι την Άνοιξη αλλά το καλοκαίρι που ενηλικιώνομαι πρωταγωνιστώ και κάνω θραύση. Είμαι διάσημη, αφού βλέπω τις φωτογραφίες μου παντού σε μαγιό, ομπρέλες, τσάντες, μπλούζες, πετσέτες…Παντού! Κανείς δεν μπορεί χωρίς εμένα, σαφέστατα είναι η εποχή μου. Δροσίζομαι σε μπολ και πιατέλες μαζί με τους υπόλοιπους φίλους μου και συχνάζουμε κυρίως στις πλαζ. Ξεχωρίζω από το κατακόκκινο χρώμα μου και την γλυκόξινη γεύση μου, για να μην περιαυτολογώ «τρώγομαι» αλλά πετάω και καμιά κοτσάνα. Γίνομαι ακαταμάχητο κοκτέιλ αλλά με το αλκοόλ ζαλίζομαι πολύ. Ανακατεύομαι! Με ρωτούν συνέχεια που μπορούν να με βρουν… Θα με βρείτε λοιπόν, σε μπουτίκ φρούτων και σε επιλεγμένα σούπερ μάρκετ.
Κεράσι ( Το ταλαντούχο)
Χειλάκι πετροκέρασο και μάγουλο βερίκοκο, ρίκοκο, ρίκοκο, ρίκο ρίκο ρίκοκο ρίκοκο ρίκοκο ρίκο ρί κο Κο… Και ποιος δεν έχει σιγοτραγουδήσει το τραγούδι αυτό που έγραψα παρέα με τον φίλο μου και συνθέτη Βερίκοκο. Ωραίες εποχές πουλήσαμε καφάσια και καφάσια, μας ζητούσανε και μας ζητούν ακόμη. Καταφέραμε με το κοτσάνι μας να καταξιωθούμε στο φρουτοκαλλιτεχνικό στερέωμα. Εγώ θυμάμαι έβγαινα στην σκηνή να τραγουδήσω με ένα μπορντοροδοκόκκινο χρώμα, ολοστρόγγυλο, γυαλιστερό και αψεγάδιαστο. Μάγευα! Αλλά είχα μυαλό κουκούτσι δεν έγινα πλούσιο, έχω όμως ακόμη πλούσια θρεπτικά συστατικά και βιταμίνες όπως Α, C, B καθώς και μαγνήσιο, σίδηρο, κάλιο και μια γεύση μούρλια. Το καταπράσινο κοτσάνάκι μου ήταν το κόσμημα μου για να μην είμαι ξεκρέμαστο, άσε που πολλές φορές δεν κυκλοφορώ μόνο αλλά παρέα με το άλλο μου μισό…ίδιο κιαυτό! Μέχρι και σκουλαρίκια μας κάνανε και κρεμόμασταν σαν κοσμήματα σε παιδικά αυτάκια. Αχχχχ τι να πρωτοθυμηθώ, τι να ξεχάσω…Ωραίες εποχές!
Βερίκοκο (Το άβγαλτο)
Τι μου θύμησες τώρα; Εγώ άγουρος τότε, στιχουργός Βερίκοκος με τ’όνομα. Όταν έγραψα την μεγάλη αυτή επιτυχία ήμουν σχεδόν παιδί αχνούδωτο, με πορτοκαλοκίτρινο χρώμα, σαρκώδες και χυμώδες περικάρπιο αλλά εύγεστο και γλυκό. Μου τσιμπούσαν τα μαγουλάκια αλλά ήταν ακόμη σκληρά, άβγαλτο τότε. Μετά μαλάκωσα τόσο που έγινα μαρμελάδα και κομπόστα. Πέρασα στην ιστορία αφού έγινα διαχρονικός σαν το παλιό καλό λικέρ, θυμάμαι με έπιναν στην υγεία τους τραγουδώντας τους στίχους μου. Μαγεία! Τι άλλο να ζητήσει ένας καλλιτέχνης;
Μήλο ( Το ταπεινό)
Δεν μου αρέσει να μιλώ για τον εαυτό μου, αφήνω τον κόσμο να μιλήσει για μένα! Παρόλο που οι φίλοι μου «μεγάλα φρούτα» δεν χωνεύονται μεταξύ τους, εγώ απεναντίας χωνεύομαι εύκολα! Δεν λείπω από κανένα σπίτι, είμαι το πρώτο σε πωλήσεις αφού κουβαλάω πολλές βιταμίνες και πλούσια συστατικά! Κάνω τόσο καλό που με φωνάζουν και «φάρμακο». Με αποκτάς με συνταγή γιατρού αφού ως γνωστόν «ένα μήλο την ημέρα τον γιατρό τον κάνει πέρα». Δεν με κατατάσσουν τυχαία στη λίστα με τα πιο περιζήτητα φρούτα. Κλείνοντας, θα ήθελα να στείλω ένα μήνυμα στους φθονερούς και άσπονδους φίλους μου « Φάτε τη φλούδα μου» φρούτα!
Κάθε φρούτο εποχής έχει την χάρη του και την μοναδικότητα του αλλά όπως διαπιστώσαμε και την ιδιαίτερη προσωπικότητα του. Αφού γνωριστήκαμε καλύτερα για την ακρίβεια παραγνωριστήκαμε, αποφασίσαμε να μείνουμε για πάντα φίλοι. Γιατί η ζωή χωρίς φρουτοφίλους δεν έχει νοστιμάδα!
