Φανταστείτε μια πινακίδα με χρυσά γράμματα, που αναγράφει «Σπίτια προς ενοικίαση για τους σπουδαστές της Egnatia Aviation». Μια επιγραφή που δεν παραπέμπει απλώς σε μια σχολή πιλότων, αλλά σε μια χαμένη ευκαιρία για την Κοζάνη. Μια επιγραφή που σήμερα θα μπορούσε να αποτελέσει το απομεινάρι ενός περασμένου θριάμβου, μνημονεύοντας μια εταιρεία που ήρθε, είδε και… έφυγε.
Η Egnatia Aviation, μια από τις κορυφαίες σχολές πιλότων στην Ελλάδα, επέλεξε την Κοζάνη για να φιλοξενήσει τις εγκαταστάσεις της. Με σπουδαστές από όλο τον κόσμο, η σχολή όχι μόνο συνέβαλε στην τοπική οικονομία με την παρουσία της, αλλά και έδωσε ελπίδα για ανάπτυξη σε μια πόλη που αναζητούσε ακριβώς αυτό. Το ενοίκιο από τα σπίτια, η κίνηση στα τοπικά καταστήματα και η γενική οικονομική δραστηριότητα, όλα δείκτες μιας αναζωογόνησης που είχε αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά.
Ωστόσο, η χαρά δεν κράτησε για πολύ. Η τότε δημοτική αρχή, φαινομενικά αδύναμη ή απρόθυμη να αναγνωρίσει την αξία αυτού του θησαυρού, δεν μπόρεσε να υποστηρίξει επαρκώς την Egnatia Aviation. Οι μικροπολιτικές και οι δυσλειτουργίες, ίσως, υπερίσχυσαν της λογικής και του οράματος για ανάπτυξη. Και έτσι, μια μέρα, η επιγραφή «Σπίτια προς ενοικίαση για τους σπουδαστές της Egnatia Aviation» έγινε παρελθόν.
Η Egnatia Aviation μεταφέρθηκε στην Καβάλα, αφήνοντας πίσω της μια πόλη να αναρωτιέται τι πήγε στραβά. Οι σπουδαστές τώρα απολαμβάνουν τις εγκαταστάσεις της νέας τους πόλης, ενώ η Κοζάνη έμεινε με την ανάμνηση της οικονομικής ανάπτυξης που κάποτε υποσχέθηκε και τελικά έχασε.
Και έτσι, η επιγραφή που κάποτε κοσμούσε τα σπίτια της Κοζάνης, τώρα θα μπορούσε να μετατραπεί σε σύμβολο. Ένα σύμβολο των ευκαιριών που δεν αξιοποιήθηκαν, των αποφάσεων που δεν πάρθηκαν και των ονείρων που δεν πραγματοποιήθηκαν. Γιατί, καμιά φορά, η πραγματική πρόκληση δεν είναι να φέρεις την ανάπτυξη στην πόλη σου, αλλά να μπορέσεις να την κρατήσεις.
