Eνώ έρχεται νέο κύμα αυξήσεων σε βασικά διατροφικά αγαθά, στο ρεύμα αλλά και σε μεγάλο όγκο φαρμακευτικών προϊόντων, μια σειρά από «αναλύσεις» και ρεπορτάζ εστιάζουν σε οτιδήποτε άλλο εκτός από την τεράστια κερδοφορία των ομίλων και την κυρίαρχη πολιτική που διαχρονικά τη στηρίζει.
Δηλαδή τη στιγμή που ήδη παρατηρούνται ελλείψεις κρίσιμων φαρμάκων με τους φαρμοκοβιομήχανους να «αναμένουν» την περαιτέρω αύξηση των κερδών τους από τις ανακοινωμένες αυξήσεις -έως και 448% σε 1.242 σκευάσματα – «μιλάνε» για τις «προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ελληνική φαρμακευτική αγορά και την ανάγκη για ισορροπία μεταξύ οικονομικής βιωσιμότητας και πρόσβασης σε προσιτές θεραπείες». Όμως, όπως έχει περίτρανα έχει αποδειχθεί στο παρελθόν άλλα και πρόσφατα καμία «ισορροπία» δεν μπορεί να υπάρξει μεταξύ της ανάγκης του λαού για πρόσβαση σε φθηνά και ποιοτικά φάρμακα και στο νομοτελειακό κυνήγι του μέγιστου κέρδους από τους φαρμοκοβιομήχανους που πουλάνε τα φάρμακα όποτε και όπου τους συμφέρει.
Αντίστοιχα, δημοσιεύονται στοιχεία που αφορούν νέες διεθνείς ανατιμήσεις- φωτιά το τελευταίο 12μηνο όπως σε τυροκομικά προϊόντα (+12,1%), σε πουλερικά (+13.3%), στο γάλα (+19,11%), στο φυσικό αέριο (+24,9%, τις τελευταίες 30 μέρες) «προετοιμάζοντας» για ακόμα μεγαλύτερη άνοδο των τιμών αυτών και άλλων προϊόντων και στην Ελλάδα. Αναζητώντας τις «αιτίες» για τα παραπάνω μπορεί κανείς να καταγράψει τα «προβλήματα ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας», «την εξάρτηση της από τις εισαγωγές» και άλλα. Αρχικά, πρέπει να επισημανθεί, πως ανεξάρτητα με το πως παρουσιάζονται και πως επιδρούν τα παραπάνω, σίγουρα πάντως δεν έχουν εμποδίσει τους σουπερμαρκετάδες να σπάνε τα ρεκόρ κερδοφορίας τους με τον λαό να ζαλίζεται όποτε βλέπει τις τιμές στα σούπερ μάρκετ, και τους εργαζόμενους σε αυτά να δουλεύουν με εξαντλητικά ωράρια με ελάχιστες απολαβές.
Από την άλλη, μπορούν να βγουν χρήσιμα συμπεράσματα για το πως οι παραπάνω «καταγραφές αιτιών» είναι η άλλη όψη των «διθυράμβων» για την «εξωστρεφή» οικονομία της Ελλάδας (ανάπτυξη του κλάδου των μεταφορών, του τουρισμού κ.λπ). Είναι τα «πανηγύρια» και οι συμφωνία όλων των αστικών πολιτικών δυνάμεων στις δεσμεύσεις και τις οδηγίες της ΕΕ, στα συμφέροντα των μεγάλων ομίλων. Και αυτό γιατί για παράδειγμα δεν προέκυψε ξαφνικά η «εξάρτηση» από το φυσικό αέριο, αλλά από την πολιτική απαξίωσης των εγχώριων φθηνών ενεργειακών πηγών για το συμφέρον των «πράσινων» αρπαχτικών. Επίσης, η Ελλάδα δεν έγινε ξαφνικά «ευάλωτη» στις διεθνείς ανατιμήσεις κρίσιμων αγροτοδιατροφικών προϊόντων, αλλά αυτά είναι τα διαχρονικά αποτελέσματα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ που ξεκληρίζει τους αγρότες και ενισχύει -και τα ελληνικά- μεγαθήρια του αγροτοδιατροφικού συμπλέγματος.
Ενώ, λοιπόν, συμβαίνουν τα παραπάνω η κυβέρνηση, σύμφωνα με δημοσιεύματα, «ετοιμάζεται» – για ακόμα μια φορά- να… εντείνει τους ελέγχους για την καταπολέμηση της «αισχρορκέρδειας»…
Όμως, ουσιαστικά, ο λαός δεν έρχεται αντιμέτωπος ούτε απλά με «φαινόμενα» αισχροκέρδειας, ούτε με «εξωγενείς παράγοντες και στρεβλώσεις της ελληνικής αγοράς», ούτε με «ουρανοκατέβατα κέρδη», ούτε με «υπερκέρδη και ανικανότητα της κυβέρνησης», όπως αναμασούν σύσσωμες οι δυνάμεις τις συμπολιτευόμενης «αντιπολίτευσης».
Αντιμετωπίζει, την «ομαλή» λειτουργία ενός συστήματος που «αναπνέει» από το κυνήγι του μέγιστου κέρδους, την εκμετάλλευση των εργαζομένων. Όπως, ουσιαστικά, το είχε πει κυνικά σε μια στιγμή ειλικρίνειας η κυβέρνηση με αφορμή τις και φέτος τεράστιες αυξήσεις στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια: Έτσι είναι η «ελεύθερη αγορά»…
ΠΗΓΗ: 902.gr
