Ένα οικονομικό φαινόμενο που φαίνεται να παρατηρείται όλο και περισσότερα σε άτομα νεότερων ηλικιών είναι αυτό που ορισμένοι ειδικοί ονομάζουν οικονομική δυσμορφία.
Η Gen Z έχει γενικά μεγαλύτερη ευελιξία στην εργασία και πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με τα χρήματα από ό,τι οι γονείς τους. Παρόλα αυτά, δεν αισθάνονται όλοι καλά για το οικονομικό τους μέλλον. Το Business Insider διεξήγαγε πέρυσι μια έρευνα σε περισσότερους από 600 ενήλικες που ανήκουν στην Gen Z σχετικά με τις οικονομικές ευθύνες που τους προκαλούσαν σημαντικό άγχος και σχεδόν οι μισοί δήλωσαν ότι ανησυχούσαν για την αποταμίευση χρημάτων.
Η Αμάντα Κλέιμαν, μια ψυχοθεραπεύτρια για οικονομικά ζητήματα που φιλοξενεί ένα podcast με τίτλο «Emotional Investment» (Συναισθηματική επένδυση), όρισε την «οικονομική δυσμορφία» ως «μια αρνητική και μη ρεαλιστική αντίληψη της οικονομικής ευεξίας ή της οικονομικής θέσης κάποιου». Σε έρευνα που διεξήχθη τον Δεκέμβριο από την Credit Karma, το 43% των ερωτηθέντων της Gen Z και το 41% των ερωτηθέντων των millennials ανέφεραν ότι βιώνουν δυσμορφία χρημάτων, ενώ το 25% των ερωτηθέντων της Gen X και το 14% των ερωτηθέντων 59 ετών και άνω δήλωσαν το ίδιο.
Η Κλέιμαν την περιέγραψε ως μια «διάχυτη ανησυχία, επαγρύπνηση – σαν ένα εσωτερικευμένο αίσθημα ανασφάλειας με τα χρήματα», ακόμη και όταν δεν υπάρχουν πιεστικά οικονομικά προβλήματα προς επίλυση και υποστήριξε ότι οι νεότερες γενιές είναι πιο πιθανό να έχουν στρεβλές απόψεις για τα οικονομικά τους, αλλά ότι μπορεί να είναι οικονομικά πιο σταθερές από ό,τι πιστεύουν οι ίδιες.
Σε γενικές γραμμές οι άνθρωποι που είναι επιρρεπείς στην καταστροφολογία «βρίσκουν ότι τα χρήματα είναι κάτι για το οποίο είναι πολύ εύκολο να ανησυχούν», λέει η Κλέιμαν. Υποστήριξε ότι οι άνθρωποι στα μέσα της δεκαετίας των 20 έως των 30 τείνουν επίσης να περνούν περισσότερες μεταβάσεις, μπορεί να αποταμιεύουν για έναν γάμο, ένα σπίτι, μια αλλαγή καριέρας ή μια οικογένεια.
Αλλά πρόσθεσε ότι αυτοί οι άνθρωποι μπορεί επίσης να μην έχουν σαφή ιδέα για το πόσα πρέπει να αποταμιεύσουν. Είπε ότι όσο πιο ασαφής ή αφηρημένος είναι ένας οικονομικός στόχος, τόσο πιο εύκολο είναι να νιώθεις ότι δεν είσαι κοντά στην επίτευξή του. «Όταν βρίσκεστε σε ένα μεταγενέστερο στάδιο της ζωής σας, έχετε λίγο περισσότερες πληροφορίες στις οποίες μπορείτε να έχετε πρόσβαση», είπε.
Η σύγκριση «τροφοδοτεί» την οικονομική δυσμορφία
Η Κλέιμαν υποστήριξε ότι η τάση των νεότερων ανθρώπων να συγκρίνουν τον εαυτό τους με άλλους που βλέπουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θα μπορούσε να διαστρεβλώσει την αίσθηση των οικονομικών τους.
«Δεν μπορούμε ποτέ να γνωρίζουμε όλες τις προσωπικές λεπτομέρειες της οικονομικής εικόνας ενός ατόμου και του ιστορικού του», δήλωσε. «Δημιουργούμε ένα μοτίβο που αφηγείται μια ιστορία με βάση τις ελλιπείς πληροφορίες που συλλέγουμε». Το ζευγάρι με τον ονειρεμένο γάμο μπορεί να έχει χρέη από πιστωτικές κάρτες, ο φίλος που κάνει τέσσερα διεθνή ταξίδια το χρόνο μπορεί να έχει ένα καταπίστευμα.
Ο συνεχής βομβαρδισμός με εικόνες πολυτελών εστιατορίων και άψογων σπιτιών μπορεί να διαιωνίσει την αδικαιολόγητη ανησυχία και αμφιβολία για τα δικά μας οικονομικά. «Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να ανοίξουμε το Instagram και να κατακλυζόμαστε από την επιβεβαίωση ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που διασκεδάζουν και πηγαίνουν σε μέρη».
Ενώ οι γονείς μπορούν να διδάξουν στα παιδιά τους πολύτιμα μαθήματα σχετικά με την αποταμίευση, δεν μεταφράζονται όλοι οι κανόνες για τα χρήματα που αφορούσαν τη γενιά X και τους boomers στη σημερινή οικονομία.
Για παράδειγμα, είπε η Κλέιμαν, οι γενιές που μεγάλωσαν στη μεταπολεμική εποχή ήταν πιο πιθανό να έχουν συνταξιοδοτικά προγράμματα, ενώ η συνταξιοδότηση είναι σε μεγάλο βαθμό αυτοχρηματοδοτούμενη τώρα. Επιπλέον, παράγοντες όπως ο πληθωρισμός και το υψηλότερο κόστος ζωής μπορεί να καταστήσουν δυσκολότερο για τους νεότερους να τηρούν αυστηρά χρονοδιαγράμματα αποταμίευσης.
