Η «Πρωτοβουλία για ένα πολύμορφο κίνημα στην ψυχική υγεία» απευθύνει κάλεσμα για την οργάνωση αντιστάσεων ενάντια στο νομοσχέδιο «για την πλήρη διάλυση και ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας και απεξάρτησης».
Συγκεκριμένα, η Πρωτοβουλία αναφέρει τα παρακάτω:
Όπως ήταν αναμενόμενο, το νομοσχέδιο για την πλήρη διάλυση και ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας και απεξάρτησης, που το Υπουργείο Υγείας άφηνε να «διαρρέει» από τον περασμένο Οκτώβριο, βγήκε στη «διαβούλευση» μέσα στο κατακαλόκαιρο και όχι τυχαία – καθώς ξέρουν την συνολική αντίδραση όλων των εργαζομένων στην ψυχική υγεία που εκφράστηκε όλους αυτούς τους μήνες ενάντια σ’ αυτό το γραφειοκρατικό τερατούργημα – ελπίζοντας ότι θα λείπουν πολλοί/ές και ότι θα το περάσουν πιο εύκολα.
Εχουμε επισημάνει και αναλύσει σε πολλά κείμενα τις καταστροφικές ρυθμίσεις μιας ολοσχερούς αντιμεταρρύθμισης που προωθεί αυτό το νομοσχέδιο, με την νεοφιλελεύθερη κατάργηση των οργανισμών του ΨΝΑ και του ΨΝΘ και την λειτουργική διασύνδεση δημόσιων μονάδων και ιδιωτικών, με σαφή την «πλοήγηση» προς τον ιδιωτικό τομέα. Με την πρόβλεψη κατάργησης υπαρχόντων υπηρεσιών και την δημιουργία αποκλειστικά κατασταλτικών μονάδων περίκλειστων (κανονικές φυλακές), με τμήματα «μέσης» και «υψηλής ασφαλείας» για «αδικοπραγούντες ψυχικά πάσχοντες», αλλά και για τη μεταφορά εκεί και κάποιων από τους νοσηλευόμενους σε κανονικές μονάδες νοσηλείας. Μονάδες «σωφρονισμού παραβατικών ανήλικων» (αντί για πολιτικές που να απαντούν στις ανάγκες των νέων στη θέση αυτών που ασκούνται τώρα και που είναι αυτές που παράγουν «παραβατικότητα»). Οδηγώντας τα πράγματα σε κυριολεκτικά τραγελαφικές καταστάσεις με την πρόβλεψη μονάδες απεξάρτησης να «δύνανται να ιδρύονται, να αναπτύσσονται και να υλοποιούνται» όχι μόνο «εντός χώρων και υποδομών των Νοσοκομείων» αλλά και «εντός των δομών του Εθνικού Δικτύου Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας (Ε.Δ.Υ.Ψ.Υ.)»!
Οσο για την απεξάρτηση, απλώς με υποκατάστατα και διαχείριση στο δρόμο. Τα «στεγνά» προγράμματα καταργούνται πλήρως.
Ο νεοφιλελευθερισμός στα άκρα του, σε συμπόρευση με πολιτικές και πρακτικές όχι απλώς πολλαπλασιασμού των κοινωνικά αποκλεισμένων, αλλά και εγκλεισμού σε δομές στρατοπεδικού χαρακτήρα, σε συνδυασμό με πρακτικές κυριολεκτικής εξόντωσης των ψυχικά πασχόντων και των τοξικοεξαρτημένων, οδηγώντας τους όχι μόνο στον μόνιμο ψυχικό θάνατο, αλλά και στον φυσικό.
Οσο για το προσωπικό σε όλες αυτές τις ήδη δραματικά υποστελεχωμένες και υπολειτουργούσες δομές ψυχικής υγείας και απεξάρτησης, μόνο ελαστικές και ορισμένου χρόνου σχέσεις εργασίας, με κανόνα τις άνωθεν κατευθυνόμενες μετακινήσεις όπου υπάρχει κενό.
