Ο φούρνος έχει τη δική του ιστορία, η οποία ακολουθεί την διαδρομή μιας οικογένειας μέσα από 3 γενιές. Όλα ξεκινούν το μακρινό 1909, όταν η Κατερίνα Κορκά (κατακόσμον Κατερινούλα), άνοιξε το πρώτο κατάστημα στην Παύλου Χαρίση. Ένας τούρκικος φούρνος, μεράκι, και πέντε ζευγάρια χέρια αρκούσαν για να γίνουν περιζήτητοι στα γύρω χωριά.
Τα χρόνια πέρασαν, μαζί τους πέρασε κι ο φούρνος στο γιο της οικογένειας Γιάννη Κορκά. Ο φούρνος έγινε σωστή επιχείρηση, μετά από έξυπνες επενδύσεις και το κατάλληλο ρεκτιφιέ! Με τη στήριξη των τοπικών μύλων, ο Γιάννης εδραίωσε την παρουσία του φούρνου στην περιοχή, κι έτσι το 1992, η κόρη του, Κατερίνα Κορκά μαζί με το σύζυγό της Αχιλλέα Μουτουσίδη, αναλαμβάνουν μια ήδη επιτυχημένη επιχείρηση. Με τη σειρά τους, πάνε τον φούρνο ένα βήμα παραπέρα, και το 1998 ανοίγουν το δεύτερο κατάστημά τους στην οδό Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Σταδιακά, τα καταστήματα και τα πρατήρια πλήθαιναν, κι έτσι πλέον μετρούν 6 καταστήματα και υποκαταστήματα, απασχολώντας τουλάχιστον 40 υπαλλήλους.
Σήμερα η 4η γενιά με την ολόφρεσκη ματιά της Ιωάννας Μουτουσίδου συνεχίζει να κρατάει το μυστικό των DeuxK και να επεκτείνει την επιχείρηση αλματωδώς και μέσω κρίσης!
Επτά καταστήματα εξαιρετικού design , υψηλή ποιότητα και μεγάλη γκάμα προϊόντων, ενθουσιώδες προσωπικό, φανατικοί πελάτες μας , μυρωδιές και νοστιμιές! Συναντήσαμε την Κατερίνα Κορκά και την κόρη της Ιωάννα Μουτουσίδου στο κατάστημα τους επί της οδού Κωνσταντίνου Καραμανλή σε μία στάση μας στα DeuxK!
Πως επιλέξατε να δώσετε το όνομα deuxK;
Το επιλέξαμε θέλοντας να συνδέσουμε την δική μας μακρόχρονη παράδοση με την γαλλική αφού και οι Γάλλοι έχουν μεγάλη ιστορία στην αρτοποιία. Παράλληλα με το Κ, συνδέσαμε το όνομα της γιαγιάς μας, Κατερίνας με το δικό μου…έτσι λοιπόν βγήκε το deuxK, δηλαδή τα δυο Κ.
Τι θυμάστε από την παιδική σας ηλικία και όταν πρωτοξεκινήσατε;
Ο πατέρας μου έκανε πολλές διανομές τότε στα γύρω χωριά και μόλις τελείωνε με έπαιρνε μαζί του στον φούρνο. Μεγάλωσα στο κοφίνι! Ο φούρνος ήταν το δικό μου πάρκο, όλα τα παιχνίδια μου βρίσκονταν εκεί. Τότε για μας δούλευαν ο Καραλίγκας και ο Γάκης σαν αρτεργάτες, αν τους ρωτήσεις θα σου πουν πως η Κατερίνα μεγάλωσε στο μαγαζί.
Η γιαγιά μου ήταν πολύ αγαπητή στις Κοζανίτισες, όλες ήθελαν να ψήσουν το φαγητό τους στην Κατερινούλα. Ανοίγαμε πολλές φορές Κυριακή γιατί συνήθιζαν να φέρνουν το φαγητό τους και τις πίτες να τους τα ψήσει η γιαγιά μου! Έρχονταν στο μαγαζί μας, στην Παύλου Χαρίση με τα ταψιά τοποθετημένα στο κεφάλι τους!
Που ήταν ο πρώτος φούρνος και τι ήταν τότε δημοφιλές στους πελάτες;
Ο πρώτος μας φούρνος ήταν στην Παύλου Χαρίση και μάλιστα ήμασταν οι πρώτοι που βγάλαμε σε παραγωγή το κιχί! Τότε ήταν πολύ δημοφιλές το χωριάτικο της πλάκας, το σικάλεως ή βριζίσιο όπως το λέγαμε και το σύμμεικτο λευκό .
Όταν ξεκίνησα εγώ να μπαίνω στο φούρνο ξεκινήσαμε να βγάζουμε μπισκότα βανίλιας, πλεξουδίτσες, παξιμάδια με βανίλια, μελομακάρονα, κουραμπιέδες και τσουρέκια.Από εκεί και πέρα μέχρι και σήμερα οι συνταγές μας δεν έχουν αλλάξει, το μόνο που έκανα ήταν να τις διαφοροποιήσω πολύ λίγο σε κάποια σημεία.
Πως μπήκατε στο κομμάτι του γλυκού;
Όταν ξεκίνησα να δουλεύω στον φούρνο,τα Χριστούγεννα του ’92, και αφού είχα επιστρέψει από τις σπουδές μου στην Κοζάνη ήθελα οπωσδήποτε να προσθέσουμε πέρα από την κλασσική βασιλόπιτα-τσουρέκι που βγάζαμε και βασιλόπιτα κέικ. Δειλά δειλά ξεκινώντας με το κέικ της βασιλόπιτας ξεκίνησα να βγάζω και άλλα γλυκά.
Πως αισθάνεστε πια που η κόρη σας με τη σειρά της μπήκε και ανέλαβε κομμάτια της επιχείρησης;
Καμαρώνω πολύ για την κόρη μου και την επιχείρησή μας που περνά από γένια σε γένια. Βλέπω πως αρέσει πολύ στην Ιωάννα αυτό που κάνει και το κάνει με πολύ λεπτομέρεια και αγάπη. Ουσιαστικά η εμπειρία η δική μου μπλέκεται με το πάθος της νέας γενιάς και έτσι βγαίνει μια συναρπαστική μίξη. Φυσικά μαλώνουμε αρκετές φορές όπως μάλωνα και εγώ με τον πατέρα μου, δημιουργικά πάντα!«Ποιος θα αγοράσει μπουγάτσα» μου έλεγε ο πατερας μου τότε, όταν του είχα προτείνει να την βάλουμε στην παραγωγή, κι όμως ο κωδικός αυτός αντέχει 25 χρόνια!
Πως βλέπεται τον κλάδο της αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής στο πέρασμα των χρόνων;
Ο κλάδος μας εξελίσσεται συνεχώς.Η εποχή μας απαιτεί αλλαγές, δεν μπορούμε να πούμε πως αφού βγάζαμε πριν δεκαπέντε χρόνια 10 κωδικούς θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. Πρέπει να πορευόμαστε ανάλογα . Ένα στοίχημα για μας είναι ναβάζουμε στα καταστήματά μας μόνο ότι είναι ισάξιο ποιοτικά με τα προηγούμενα προϊόντα μας . Αυτό προϋποθέτει πάντα σωστή επιλογή πρώτων υλών, σωστή εκτέλεση των συνταγών μας και φαντασία. Παράλληλα πάντα έχουμε σαν πρώτο μέλημα μας τους πελάτες μας.
Καμαρώνω πολύ για την κόρη μου και την επιχείρησή μας που περνά από γένια σε γένια. Βλέπω πως αρέσει πολύ στην Ιωάννα αυτό που κάνει και το κάνει με πολύ λεπτομέρεια και αγάπη.
Τι σας αρέσει να γεύεστε και ποιο είναι αυτό που δεν κάνει κανείς άλλος πέρα από εσάς;
Είμαι μόνιμα στην παραγωγή! Αυτά που απολαμβάνω να γεύομαι και φτιάχνω αποκλειστικά εγώ, είναι τα κρουασάν βουτύρου, το ρεβανί και τον Kοζανίτικο χασλαμά γιατί είναι συνταγές πολύ ιδιαίτερες στην εκτέλεση τους .
Ποια είναι για σας η συνταγή της επιτυχίας;
Η αγάπη για αυτό που κάνουμε! Αυτό είναι κάτι που το έλεγα στα παιδιά μου από μικρά. Όταν επέστρεψα τότε από τις σπουδές μου και μπήκα στο κατάστημα στην Παύλου Χαρίση με κέρδισε η δημιουργικότητα και η επικοινωνία με τον πελάτη. Έχω εμμονή με τη δουλειά μου, γι’ αυτό και δεν κουράζομαι. Σκέψου πως ακόμη και σήμερα θα σηκωθώ το πρωί και θα ψάξω για καινούργιες συνταγές.
Ιωάννα Μουτουσίδου
Συνέχισες μια παράδοση χρόνων, πως αποφάσισες να ασχοληθείς με αυτή τη δουλειά;
Η αλήθεια είναι ότι τελειώνοντας τις σπουδές μου έπρεπε να αποφασίσω με τι θα ασχοληθώ επαγγελματικά. Οι γονείς μου τότε μου πρότειναν να αναλάβω την επιχείρηση. Έχοντας ως δεδομένο ότι είναι μια υγιής επιχείρηση αλλά και κάτι πολύ δημιουργικό, δέχτηκα! Στην αρχή κόπιασα πολύ για να συνηθίσω την δουλειά, να μάθω να επικοινωνώ σωστά με τον κόσμο… να μάθω να συνεργάζομαι με την μητέρα μου!
Πόσο προσωπικό πλέον απασχολείται στην επιχείρηση;
Σήμερα απασχολούμε 40 ανθρώπους στην επιχείρηση και μπορώ να πω πως η συνεργασία μας είναι σε απόλυτη αρμονία! Στόχος μας πάντα ήταν να δημιουργούμε ένα καλό κλίμα συνεργασίας γιατί μόνο τότε μπορούν να συμβούν όμορφα πράγματα.
Τι θυμάσαι από τα παιδικά σου χρόνια;
Μετά τα σχολείο ερχόμουν εδώ καθόμουν σε έναν πάγκο και ζωγράφιζα. Αυτό που θυμάμαι πολύ έντονα είναιτον παλιό μας φούρνο καιτην μυρωδιά του ψωμιού.
Έβλεπα τους γονείς μου να απολαμβάνουν την δουλειά τους να έχουν πάθος για αυτήν, δεν μπορούσα λοιπόν και γω με τη σειρά μου να μην την αγαπήσω. Το μόνο που δεν μου άρεσε ήταν που τους έβλεπα τόσο κουρασμένους όταν επέστρεφαν σπίτι.
Επεμβαίνεις στις συνταγές;
Όχι δεν επεμβαίνω στις συνταγές, διότι γνωρίζω ότι οι συνταγές και η τεχνογνωσία είναι κομμάτια που ανέλαβε η μητέρα μου και πλέον τα έχει τελειοποιήσει. Εγώ ασχολούμαι πολύ με θέματα marketing, προβολής και socialmedia καθώς θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντική η προβολή της επιχείρησης στο ευρύ κοινό. Ούτως η άλλως ζούμε στην εποχή της εικόνας, έτσι ο κόσμος έλκεται πρώτα από το μάτι.
Ποια είναι για σένα η συνταγή της επιτυχίας σας;
Νομίζω ότι είναι οι ρίζες μας, η αγάπη και το μεράκι μας, η τεχνογνωσία, οι συνταγές, τα τόσα χρόνια εμπειρίας μας, το προσωπικό μας που δίνει το όλο του το είναι, το ομαδικό μας πνεύμα.
Είναι πολύ σημαντική για μένα η σχέση με το προσωπικό μας, μας αισθάνονται κοντά τους και δεν ενδιαφέρονται για τις ώρες δουλειάς και την κούραση.
Πως κρατάτε σταθερή την ποιότητα με τον πέρασμα του χρόνου;
Οι πρώτες ύλες είναι αυτό που μας έκανε και μας κάνει να ξεχωρίζουμε. Στο βωμό του κέρδους δεν θα θυσιάσουμε ποτέ την αφοσίωση των πελατών μας. Αρχή μας είναι να ευχαριστηθεί πρώτα ο πελάτηςμας. Ξέρεις, οι παλιοί δεν έτρωγαν ποτέ ζεστό ψωμί, το ψωμί πρέπει να το αφήσεις για να δεις την ποιότητα του, έλεγε ο παππούς μου. Η μυρωδιά του ψωμιού μας, μου θυμίζει το τότε, με γεμίζει αναμνήσεις. Θέλω να γεύομαι το ψωμί που έκανε η μαμά μου, το ψωμί που έμαθε να κάνει από τον πατέρα της!
Η μόδα της κάθε εποχής επηρεάζει την παραγωγή των προϊόντων σας;
Ασφαλώς, θέλουμε να είμαστε κοντά στα νέα πράγματα και να τα προσφέρουμε στους πελάτες μας. Ενημερώνομαι συνέχεια ώστε να πιάσω τον παλμό και να είμαι σε θέση να υιοθετήσω νέες ιδέες που θα προσαρμόσω στα δικά μας δεδομένα. Για παράδειγμα τον τελευταίο καιρό έχει ανέβει η ζαχαρόπαστα, δηλαδή η Αμερικανική ζαχαροπλαστική, και ο κόσμος την ζητάει πολύ. Εγώ προσωπικά δεν είμαι φαν αλλά παραδέχομαι πως είναι εντυπωσιακή ως προς το δημιουργικό κομμάτι. Για μένα δεν μπορεί να συγκριθεί με τη γαλλική pattiserie, και τη γεύση μιας μους!
Νομίζω ότι είναι οι ρίζες μας, η αγάπη και το μεράκι μας, η τεχνογνωσία, οι συνταγές, τα τόσα χρόνια εμπειρίας μας, το προσωπικό μας που δίνει το όλο του το είναι, το ομαδικό μας πνεύμα.
Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε να δημιουργούνται τάσεις και στην αρτοποιία. Ποια είναι η γνώμη σου γιάυτό;
Στην αρτοποιία υπάρχουν τάσεις όπως και στην ζαχαροπλαστική. Τα μαύρα ψωμιά για παράδειγμα ήταν τάση τα προηγούμενα χρόνια. Πλέον βλέπουμε τον κόσμο να προτιμά για παράδειγμα προϊόντα χωρίς γλουτένη. Ασφαλώς υπάρχουν άνθρωποι που έχουν κοιλιοκάκη, αλλά γενικά θεωρώ ότι είναι κομμάτι της μόδας. Το θέμα όμως της παραγωγής ενός ψωμιού χωρίς γλουτένη δεν είναι τόσο απλό. Για να προσθέσει ένας φούρνος στην παραγωγή του προϊόντα χωρίς γλουτένη θα πρέπει ο χώρος να έχει ελεγχθεί από ειδικά κλιμάκια ώστε να διασφαλιστεί ότι είναι κατάλληλος και πληρεί τις προδιαγραφές για την παραγωγή τέτοιωνπροϊόντων. Διαφορετικά δεν υπάρχει κανένα νόημα στο εργαστήριο που παράγεις χωριάτικο να προσθέσεις ψωμί χωρίς γλουτένη.
Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;
Θέλω για την επόμενη πενταετία να μάθω όσο καλύτερα μπορώ τη δουλειά. Έχω δυο νέους γονείς που έχουν τη όρεξη και την υπομονή να μου μάθουν ότι χρειάζεται και αυτό είναι πολύ θετικό για εμένα. Αν είσαι εξοπλισμένος με τα κατάλληλα μέσα έχεις ήδη το κλειδί της επιτυχίας. Βλέπω ότι οι γονείς μου με εμπιστεύονται και αυτό μου δίνει επιπλέον δύναμη.
